16 yaşındaki Amina, genç yaşta katarakt hastalığına yakalanan milyonlarca yaşamdan biri.

Sol gözündeki katarakt günden güne kötüleşen genç kız, görme yetisini tamamen kaybetmek üzereydi. Etrafını net göremediği için ne okula gidip derslerine çalışabiliyor ne de evde ailesine yeterince yardımcı olabiliyordu. Ameliyattan önce, “Hiçbir işe yaramıyormuş gibi hissediyorum.” diyerek üzüntüsünü dile getirmişti Amina. Oysa yaşıtları gibi okula gitmek, derslerine çalışmak onun da en doğal hakkıydı…

Kızının bu durumuna yüreği parçalanan, fakat elinden hiçbir şey gelmeyen annesi vardı bir de yanında. İkisinin de mutsuzluğu yüzlerinden okunuyordu.

Onlar için umut kapısı, katarakt kampımız oldu. Kızını bir kez daha güldürebilmek isteyen annesi, Amina’yı elinden tutup katarakt kampımıza getirdi. Gerekli muayenelerden sonra ameliyata girdi genç kız.

Bitmişti… Karanlık günler geride kalmıştı. Ameliyattan birkaç gün sonra ziyaretine gittiğimiz Amina, evinde gazetesini okuyor; gün içinde annesine yardım ediyordu. Öğrendik ki okuluna da geri dönmüş. Güzel günler başlamıştı Amina için.

İyilikleriniz vesilesiyle bir yaşam daha umuda tutundu.

Gelin, bir ameliyat ile tedavi edilebilen kataraktın Amina gibi genç yaşamları karanlığa sürüklemesine izin vermeyelim.

Bağışlarınız ile katarakt hastalarına umut, yeryüzüne iyilik olun.

Çünkü görecek güzel günler var.

Yardım edin, görsünler.